Aldine

is just showing up

Wakker

Vastgeroest tussen de plooien van het laken,

wint de gedachtenstroom aan snelheid.

De vragen aan mezelf stel ik uit.

Eerst voelen hoe mijn huid langzaam levend raakt,

hoe nachtelijk slijm wegglijdt naar waar het vandaan kwam,

hoe mijn ogen aarzelen om de dag aan te kijken.

Licht valt zwaar op de planken

waar stof gram voor gram verder oprukt.